psychologie, coaching en hypnotherapie

Categorie: Persoonlijke effectiviteit

Kus je Zelf vrij

twee zwanen vliegen samen

In je jeugd wordt je gevormd door je opvoeders. Op school leer je wat men in die tijd zinvol vindt om te leren aan kinderen. Als je een vak kiest, leer je eigenschappen aan om dat vak te beheersen. Maar wie ben jij? Kies jij wel wat je graag wilt doen? Weet je eigenlijk wel wat je echte talenten zijn? Hoe hou je balans tussen werk en privé? Werkdruk, ongelijkheid en burn-out is bij alle branches en leeftijden aan de orde.

Josee Blanken en Miranda van der Endt bieden een training waarbij jij op diepgaande manier kennis maakt met wat jou drijft, waar je goed in bent en wat je leuk vindt. Ze houden er van om op een speelse manier snel de diepte in te gaan op zoek naar jouw missie.

Het leven is te kort om er niet het maximale uit te halen. Dat begint bij bewustwording en door tijd te nemen voor jezelf en door het werken aan de beste versie van jezelf. Je bent het waard!

Kijk voor meer informatie op www.kusjezelfvrij.nl

 

 

 

Wat is het verschil tussen jezelf zijn en je beste zelf zijn?

Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning to dance in the rain

Met temperaturen boven de 20 graden draag ik het liefst zo min mogelijk kleren. Thuis kan het me niet schelen of het te bloot, te kort of te luchtig is. Als ik van huis weg ga verkleed ik me. Je zou kunnen zeggen dat ik thuis mezelf ben. Als ik me verkleed om weg te gaan, verkleed ik me om mijn beste zelf te zijn.

Thuis draag ik wat ik wil. Waarom dan niet die kleren aanhouden als ik naar de supermarkt ga? Wat kan het mij schelen wat anderen er van vinden? Soms zeg ik tegen mezelf dat ik meer lak moet hebben aan de buitenwereld. De reden dat ik dit niet doe, is omdat ik niet echt lak heb aan de wereld. Dus als ik me zo wel zou presenteren, zou het niet echt zijn. Je beste versie gaat altijd over wat jij echt bent. Met mijn zomerjurkje in de supermarkt winkelen maakt mij onzeker en dan ben ik niet mijn beste versie van mezelf. Ik ben onderdeel van deze wereld en houd altijd rekening met anderen. Zo ben ik altijd geweest en heb geen behoefte dit te veranderen.

Het is een teken van respect voor anderen en aanpassing dat ik geen aanstootgevende kleding draag buiten de veilige omgeving van mijn huis. Ook wil ik er niet te veel nadruk opleggen dat ik overgewicht heb als ik mezelf aan de buitenwereld presenteer. Met kleding kun je je accenten leggen op datgene wat je wel graag wil laten zien. Het is niet zo dat ik mezelf anders voor wil doen dan ik ben, eerder dat ik mezelf van mijn beste kant wil laten zien.

Eigenlijk denk ik de meeste mensen zich aan de buitenwereld graag willen presenteren als de beste versie van zichzelf. Dit gaat verder dan alleen kleding. Je kan daarbij denken aan welke talenten, eigenschappen en competenties je graag van jezelf wil laten zien. Wat zijn jouw voorkeuren? In de trainingen van Kus je Zelf vrij gaan Josee Blanken en ik daarmee aan de slag.

  • Wie ben jij?
  • Wie wil je graag zijn?
  • Hoe wil je je verder ontwikkelen?
  • Hoe presenteer jij jezelf als je beste zelf?!

Benieuwd naar onze training? Kijk dan op www.kusjezelfvrij.nlof meld je aan voor onze dagworkshop op 28 september a.s. via info@kusjezelfvrij.nlvoor slechts 75 euro p.p.

 

 

Zou jij een risico nemen om je geluk te verbeteren?

 

Onderzoek in de psychologie naar het verbeteren van geluk onderzoekt de eigenschappen, attitudes en gedragingen van mensen die blij zijn.

Uit een onderzoek blijkt dat mensen die graag risico’s nemen, meer tevreden en tevreden met hun leven zijn dan mensen die veilig spelen.

Het lijkt erop dat activiteiten die ons in het begin onzekerheid en ongemak kunnen doen voelen, feitelijk in verband worden gebracht met enkele van de meest gedenkwaardige en plezierige levenservaringen.

Of het nu gaat om het neurofysiologische voordeel van nieuwigheid, het gevoel van meesterschap, of het succes van het overstijgen van onze eigen verwachtingen, het nemen van risico’s om het onbekende te verkennen, vooral wanneer het in evenwicht is met vertrouwde goede keuzes, verbetert het leven.

Maar … Hoe zit het met het nemen van emotionele risico’s?

Zou je de afwijzing riskeren om het geluk te verbeteren?

Terwijl de meeste van de risico’s die worden besproken in het nemen van risicovol onderzoek gepaard gaan met uitdagende onbekende ervaringen van nieuwe voedselkeuzes tot parachutespringen, is het de moeite waard te erkennen dat ons geluk ook onvermijdelijk wordt versterkt door de emotionele risico’s die we bereid zijn te nemen.

Als mens is onze behoefte aan veilige en liefdevolle gehechtheid van primair belang vanaf de kindertijd.
Als zodanig is het niet verrassend dat de belangrijkste voorspeller van hoe gelukkig we zijn de kwaliteit van onze sociale relaties is.
De wens om positieve sociale relaties te hebben, kan riskant zijn. Of je nu een jong kind bent dat vraagt ​​om in de zandbak te spelen, een tiener die vrienden maakt op een nieuwe school, een enkele ontmoeting met iemand online, of een senior die deelneemt aan een nieuwe gemeenschap, het brengt het risico met zich mee dat je bang bent voor afwijzing.

Angst voor afwijzing

Net als de meeste andere angsten, kunnen mensen variëren in de mate waarin ze bang zijn voor afwijzing op basis van hun geschiedenis en levenservaringen.

Sommigen die geleden hebben met familie-afwijzing, zijn in het leven uiteengezet en verwachten het en vermijden het.

Sommigen zijn gezegend met zo’n acceptatie dat ze het nooit verwachten.

Sommigen kunnen hun angst voor afwijzing traceren tot een bepaalde periode in hun leven zoals de schooljaren.

Op elke leeftijd zijn velen overrompeld met een pijnlijke afwijzing.

Waarom het risico nemen van afwijzing?

Het riskeren van angst voor afwijzing is een cruciale stap in het vergroten van het geluk. Het is het risico waard, omdat het gaat om het overstappen op de geschiedenis, angsten en twijfels om zichzelf te durven waarderen en erop te vertrouwen dat anderen dit zullen doen. Hoe meer risico’s u kunt nemen, hoe kleiner het risico zal zijn.

Strategieën voor het afweren van risico’s

Beschouw enkele van deze strategieën als manieren om de angst en angst te reguleren die samenhangen met het riskeren van afwijzing. Ze kunnen het onverwachte mogelijk maken.

Cultiveer je nieuwsgierigheid

Als persoonlijkheidskenmerk vergemakkelijkt nieuwsgierigheid het nemen van risico’s. Nieuwsgierige mensen zijn meer dan anderen bereid om risico’s te nemen, omdat hun drang om iets onbekends te zien of te doen, de angst en angst die eraan verbonden zijn overstijgt.
Als hulpmiddel is nieuwsgierigheid een waardevolle strategie voor het nemen van risico’s die iedereen kan gebruiken.
Zodra je nieuwsgierig bent naar wat er zal gebeuren wanneer je mensen uitnodigt om in je boekengroep te zijn; vraag een man naar zijn nummer; of ontmoet de andere werknemers, je hebt de dynamiek opnieuw gedefinieerd.
In plaats van passief te wachten om te zien of je bent afgewezen, observeer je actief de uitkomst van een situatie. Het risico is nog steeds emotioneel, maar je hebt een intellectueel component toegevoegd.
Je hebt jezelf ook een beetje afstand gegeven waardoor de angst voor afwijzing wordt verminderd. Je bent zowel een deelnemer als een waarnemer geworden.

Toegang tot uw authenticiteit

Angst voor afwijzing zet ons er vaak toe aan om te negeren wie we werkelijk zijn ten gunste van wie we denken dat anderen willen dat we zijn.
In sommige opzichten verergert dit de mogelijkheid van afwijzing omdat de mogelijkheid om mensen te vinden die ons echt “krijgen” buiten de vergelijking wordt gelaten.
Een manier om de angst voor afwijzing van je ware zelf te bufferen, is je bezighouden met activiteiten, bezigheden en passies waar je van houdt, voor de liefde ervan … en om open en vriendelijk te zijn in het proces.
Wanneer muzikanten, atleten, vogelaars, hondenliefhebbers enz. Elkaar ontmoeten, hebben ze al een connectie.

Onderzoek uw verwachtingen en gedrag

Soms roepen we de reactie op waar we bang voor zijn. Vraag jezelf:

Ben je zo bezorgd over afwijzing dat je voorzichtig, stil of overdreven waakzaam bent in plaats van nieuwsgierig, open en vriendelijk?
Ziet u neutrale reacties als negatief om gekwetstheid of teleurstelling te voorkomen?
Zou uw “bang” uiterlijk verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden als “boos?”
Verwacht u perfectie van uzelf en anderen, zodat u eigenlijk overkomt als veroordelend en afwijzend?
Ben je bereid om te overwegen dat je niet de enige persoon bent die bang is voor afwijzing in de kamer, club, klas of familie?
Sta je open om te bedenken dat de ongemakkelijke ouverture van interesse of vriendschap van de ander verre van perfect, maar echt is?
Ben je bereid om aan de lichte kant te kijken en de humor in een situatie te vinden?
Breng uw balans in evenwicht van de gevolgen

Vaak wordt onze angst voor afwijzing gevoed door negatieve herinneringen die ons behoedzaam houden en vermijden dat we onze sociale connectie riskeren.

In sommige opzichten is dit begrijpelijk omdat ons wordt gevraagd of bijna iedereen negatieve dingen beter en gedetailleerder dan positieve onthoudt. Het probleem is dat het de werkelijkheid niet nauwkeurig weergeeft.
Hoe vaak zien we de vijf complimenten over het hoofd en wijzen we op het ontslag of de kritiek van één persoon?

Alleen al het kennen van deze neiging kan ons helpen om kennis te nemen van zowel positieve als negatieve gevolgen.
Het voordeel dat wordt weerspiegeld in sociale experimenten is dat het sprankje hoop dat geboden wordt door de acceptatie van slechts één andere deelnemer, een verschil kan maken.
Neem aan dat de best-shake off-rest is

Het is gemakkelijk om te zeggen: “Ga uit van het beste” – het is moeilijker om het te doen.

Het is misschien makkelijker om te bedenken dat ongeacht wat er gebeurt, het risico van afwijzing het risico is. Het weerspiegelt de moed om in de toekomst over angst naar opties te springen. Het bevordert de veerkracht in vele aspecten van je leven.

Een mantra die ik nuttig vind, kwam vele jaren geleden van een van de basketbalcoaches van mijn zoon. Toen het team verloor, waren de spelers van streek en misten onvermijdelijk schoten, deze coach zou zeggen:

“Het is goed jongens – schud het af – elk schot is nieuw !!!

 

Bron: Deze tekst is een vertaling van een artikel geschreven door Suzanne Phillips, Psy.D., ABPP  op blogs.psychcentral.com

 

Durf jij bang te zijn?

Bang zijn is niet populair

Echte mannen mogen tijdens een crisis niet in hun schoenen beven. Onze collectieve visie van de succesvolle vrouw omvat niet het beeld dat ze zich verstopt in haar kantoor vanwege hyperventilatie.

Als we eenmaal volwassen zijn, moeten we zelfverzekerd, competent en zonder angst zijn. Maar het leven werkt niet altijd samen. Het leven blijft ons situaties geven die, als we ons gezond voelen en opletten, ons een beetje bang maken – of doodsbang maken.

Onvermogen om angst te beheersen, is het gedoe van situation-komedies en chick-flicks: we vinden het grappig als een goofy-man onhandig probeert meer op de dingen te lijken dan hij in werkelijkheid is. We vinden het hilarisch als een nerveus meisje in haar pogingen om indruk te maken vasthoudt. Maar er is niets grappigs aan als we ons in dergelijke situaties bevinden. Toegeven aan de angst of, erger nog, laten zien dat het knaagt aan ons zelfrespect en ons zelfvertrouwen.

Er is een ongelukkig bijproduct dat voortkomt uit onze aarzeling om angst te erkennen. Angst voelt als een vies klein geheim waar we niet over kunnen praten, behalve in de vorm van moppen, disclaimers of vertrouwelingen diep in de nacht, bij voorkeur onder invloed, zodat we het later allemaal kunnen ontkennen.

Angst geven aan nieuwe namen maakt het mogelijk om erover te praten met onze vrienden – in ieder geval een beetje.

“Ik ben zo gestrest” op het werk is oke. “Ik ben doodsbang” is dat niet. Het is prima om te praten over ‘een beetje nerveus’ zijn wanneer je op date gaat met een nieuwe liefde, maar het is niet goed om te praten over ‘bang zijn’, behalve misschien met onze meest vertrouwde vriend. Het lijkt erop dat we in een cultuur leven waarin het meer ok is om gespannen, boos, boos, zelfs woedend te zijn, dan om bang te zijn.

Hoe dan ook, de impuls wanneer we bang zijn, is je terugtrekken van mensen en uitdagingen en je verstoppen onder de dekens. “Veilig” blijven, heeft prioriteit, zelfs als alles wat beangstigend is, beheersbaar is of ons zelfs kan laten groeien.

Soms is een time-out alles wat we nodig hebben om onze moed te verzamelen om een ​​nieuwe uitdaging aan te gaan. Maar vaak moeten we meer doen dan een dag vrij nemen van het leven.

Ga in ieder geval naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg als angst of een depressieve stemming vaak je vermogen om het normale leven te doorstaan, verstoort of om relaties aan te gaan en te onderhouden. Het is niet zonde om hulp te krijgen als we onszelf niet kunnen helpen. Een counselor kan de nodige ondersteuning bieden en helpen om effectievere manieren te leren om met uitdagingen in het leven om te gaan.

Als uw angsten echter niet dat niveau van ellende hebben bereikt, maar nog steeds moeilijk te beheren zijn, zijn hier vijf trucs van de handel in geestelijke gezondheid die iedereen thuis in zijn vrije tijd gratis kan doen.

1. Identificeer je angsten

Sleep je angsten uit de schaduw. Alles wat verborgen is, heeft de neiging om metaforische tanden en klauwen te laten groeien. Wanneer dat het geval is, heb je niet alleen te maken met de oorspronkelijke angst, maar heb je ook een laagje angst toegevoegd over de angst om ermee om te gaan. Geef toe aan wat je bent, diep, echt bang voor. De meeste mensen die zeggen dat ze angstig zijn om andere mensen, zijn bijvoorbeeld erg bang om te worden beoordeeld. Het is het oordeel, niet het volk, dat de angst inspireert. Wat je ook bang maakt, je hebt meer kans om het te overwinnen, als je het echte probleem aanpakt.

2. Denk aan je sterke punten

U hebt in het verleden met situaties omgegaan. Je bent nu waarschijnlijk bezig met wat nerveus makende dingen. Hetzelfde vermogen kan worden ingezet om alles te beheren wat je van streek maakt.

Maak een lijst met keren dat je je angst hebt overwonnen. Schrijf op wat het mogelijk heeft gemaakt. Dit zijn belangrijke gegevens. Veel van de tijd weten mensen wat ze moeten doen. Hun angst doet hen gewoon vergeten om het te doen. Houd een herinneringslijst bij in je portemonnee, zodat je hem bij de hand hebt wanneer je hem nodig hebt.

3. Reik naar iemand die emotionele steun kan bieden

Het is niet nuttig om jezelf te omringen met anderen die zich machteloos of hopeloos voelen, of die zich verdoven met hun angsten door middelenmisbruik. Het is ook niet handig om te praten met iemand die zegt dat je “eroverheen kunt komen” of dat je je probleem tot een minimum beperkt. Ze kunnen goed bedoelen, maar ze zullen je alleen maar verder ontmoedigen. Kies iemand die een beetje medelijden zal hebben, maar die je ook aanmoedigt terwijl je aan het coping bent.

4. Oefen een aandachtige ademhaling

Wachten om te kalmeren, zodat je kunt denken, is zelden effectief. Iets doen om jezelf rustiger te maken, is veel waarschijnlijker om te helpen. Adem in op de telling van vijf. Adem uit in de telling van tien. Er zijn goede fysiologische redenen om dit te doen. Je vertraagt ​​je systeem letterlijk, zodat je recht kunt denken.

5. Handel “alsof”

Onderschat de kracht van het faken niet. Dit is geen nieuw idee. Filosoof Hans Vaihinger schreef in 1911 dat we, door te doen alsof we al een gewenst gevoel of gedragsverandering hebben bereikt, dat kunnen bereiken. Alfred Adler, psycholoog in de vroege 20e eeuw, drong er bij zijn patiënten op aan zich te gedragen alsof ze zich al beter voelden en beter deden. Het werkte vaak. Tegenwoordig gebruiken Positieve Psychologie en Cognitief Gedragspsychologie hetzelfde idee. “Fake it until you make it” is een slogan die wordt gebruikt in Anonieme Alcoholisten.

Ze kunnen niet allemaal verkeerd zijn. Dus stel je jezelf voor vrij van je angst. Denk na over hoe u zich anders zou gedragen. Doe het dan. Begin klein. Doe alsof je al minder angstig bent als je een kans krijgt. Vaak wordt een idee omgezet in een realiteit
Het is niet nuttig om jezelf te omringen met anderen die zich machteloos of hopeloos voelen, of die zich verdoven met hun angsten door middelenmisbruik. Het is ook niet handig om te praten met iemand die zegt dat je “eroverheen kunt komen” of dat je je probleem tot een minimum beperkt. Ze kunnen het goed bedoelen, maar ze zullen je alleen maar verder ontmoedigen. Kies iemand die een beetje medelijden zal hebben, maar die je ook aanmoedigt terwijl je je strategieën aan het veranderen bent.

 

Bron: Deze tekst is een vertaling van Take on your fears:  PSYCHCENTRAL.COM/BLOG

Pagina 4 van 4

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema door Anders Norén