Vanaf het moment dat ik hoorde van het Talentenspel wist ik: Dit is wat ik wil gaan doen. Dit is wat ik wil bieden. Al sinds 2006 ben ik daadwerkelijk bevoegd tot het geven van individuele sessies met het Talentenspel. Later heb ik nog trainingen gedaan om het ook aan groepen te kunnen geven en om de vervolgborden en Jong Talent aan te kunnen bieden. En toch merk ik dat ik tot op heden nog altijd schroom had om te vermelden dat dit een fantastische manier is om je talenten en je levensmissie te ontdekken die je leven niet alleen verrijkt, maar ook nog eens veel leuker en makkelijker maakt. Waarom vond ik dat zo moeilijk?
Door mijn opleiding Hypnotherapie onderging ik een regressie. Ik stelde mezelf de vraag waarom ik altijd zo bescheiden blijf, terwijl ik inmiddels toch meer dan genoeg te bieden heb. De bescheidenheid stond me in de weg omdat ik geen klanten krijg als ik mezelf niet bekend maak. In de regressie ging ik terug naar het moment waarop de oorzaak voor mijn probleem is ontstaan. Dat is het mooie van regressie dat je terug kan gaan naar de oorzaak om deze met wortel en al weg te nemen.
In de regressie kwam ik er achter dat ik ooit als heel klein meisje getuige was geweest van een heftige ruzie. Ik vond het verdrietig en zag dat het helemaal niet nodig was om dit zo heftig te laten te laten escaleren. Ik zag de frustratie, onmacht en onzekerheid van beide partijen. Ik heb me toen voorgenomen dat ik er daar iets aan zou doen, ‘als ik later groot ben’. Die problemen heb ik echter nooit op kunnen lossen en daarom dacht ik dat ik het dus niet kon. Onzin natuurlijk. Ik was jong, maar dat ben ik nu niet meer.
Tegelijkertijd heb ik van deze situatie geleerd, want ik ben in de loop der tijd steeds meer gaan leren waarom wij mensen ons gedragen zoals we ons gedragen. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat iedereen die gelukkig, zelfverzekerd en zelfbewust is,minder conflicten oploopt. Daarom werk ik bij klanten aan hun zelfvertrouwen en help hen te begrijpen hoe relaties psychologisch gezien werken en hoe je dat beter kan laten verlopen zodat je meer harmonie en prettigere ontmoetingen ervaart. Ik werd me er van bewust dat ik daarna nooit meer tegen mezelf heb gezegd dat ik inmiddels wel groot genoeg ben om dat ook echt te gaan doen. In de regressie heb ik tegen mezelf gezegd dat ik nu inmiddels wel oud en goed genoeg ben. Dit artikel is het bewijs dat ik naar mezelf heb geluisterd. Regressie is een fantastische manier om niet helpende gedachten die je als kind in je hoofd hebt ingeprent op te sporen en te vervangen door een gedachte die je wel helpt.
Levensmissie
Een van de termen die ik lang heb omzeild en niet zo goed onder het licht heb durven brengen is dat ik jou kan helpen jouw levensmissie te ontdekken. Waarom? Levensmissie is iets waar niet iedereen in gelooft en ik hield dat daarom lange tijd alleen beschikbaar voor een selectieve groep van mensen waarvan ik dacht: Jij begrijpt het.
Dat ga ik niet meer doen. Het staat iedereen vrij om te geloven wat je wil, maar ik zou jou een geweldige ervaring onthouden als ik je niet de kans bood om het ook te ervaren. Als je er niet in gelooft, prima en zijn voldoende andere coaches die wellicht beter bij je passen. Als je twijfelt, maar sta je er voor open, of als je het wilt ervaren, dan ben ik er voor je. Wees welkom!
Ik zal toelichten hoe het bij mij ging.
Ik geloofde er eigenlijk ook niet in, maar ik dacht, als het wel zo is, dan zou dat helemaal fantastisch zijn. Tijdens een workshop zag ik hoeveel ongelooflijke mooie inzichten en ontwikkelingen er ontstonden bij de deelnemers. Ik was helemaal om. De reis om jezelf beter te leren kennen, begrijpen en in actie te komen is fascinerend en verrijkend. Iedere keer weer.
Na deze eerste kennismaking en een individueel traject bij Willem Glaudemans en de opleiding voor de certificering in 2006 kon ik eindelijk ook anderen begeleiden in het vinden van hun levensmissie. Ik kon niet wachten om anderen te bieden wat ik zelf had ervaren. Namelijk het ervaren van de rijkdom van je talenten, het voelen van de essentie van je levensmissie en het Ja zeggen tegen de reis tot zelfontplooiing.
Tegelijkertijd volgde ik de opleiding bij Eva de Waard om een goede loopbaancoach te worden. Beide opleidingen sloten voor mij perfect aan in mijn streven echt iets voor anderen te kunnen betekenen. Niet op een oppervlakkig niveau, nee, ik wilde iemand echt kunnen helpen, op een transformerende manier. En dat is gelukt. Als ik nu mensen op mijn spreekuur krijg en ik hoor terug dat ze er veel aan hebben gehad, dan denk ik bij mezelf: Daar doe ik het voor!
En toch bleef de schroom om er ook echt mee de wijde wereld in te trekken. Ik was bang voor de mening van anderen. Bang voor kritiek…… En dat maakte dat ik mezelf niet zichtbaar durfde te maken, echter ik besef nu dat:
“Een schip in de haven is het meest veilig, alleen zijn schepen daar niet voor gemaakt.”
John Augustus Shed
Bovendien denk ik nu dat het wel mee zal vallen met die kritiek, want door de ander te erkennen kunnen onenigheden vaak zeer galant tot nieuwe mogelijkheden worden omgebogen.
De sleutel tot een liefdevolle relatie ligt in de volledige acceptatie van de ander. Zonder oordeel, belang of goedbedoelde hulpvaardigheid. Vanaf het moment dat we de ander accepteren zoals hij of zij is, sterker nog, de ander misschien nog wel meer accepteren dan de ander zichzelf accepteert, vanaf dat moment is er sprake van een omkering der dingen. Een irritant kind blijkt uiterst getalleerd te zijn. Een arrogante buurman juist ambitieus en gedreven. Een pietje precies een inspirerend rolmodel. Zoals een rups zich ontpopt tot een vlinder.
Omdenken in communicatie, Berthold Gunster